Een tijdje terug nam ik je mee in mijn reis naar een duurzamer leven. Ik vind groen en bewust leven ontzettend belangrijk. En doe dus ook heel erg mijn best om betere keuzes te maken. Maar goed, ik hoor vaak een stemmetje in mijn hoofd: “dat moet beter en groener!” Maar wanneer komt dat stemmetje om de hoek kijken?
Thuis
Laten we beginnen met de plek waar ik het meest ben; thuis. Ik probeer het thuis zo goed mogelijk door te voeren. Echter vind ik het zonde om van spullen afscheid te nemen die misschien niet super groen zijn, nog veel gebruikt worden en het ook nog prima doen. Zodra ze aan vervanging toe zijn, ga ik op zoek naar een duurzame variant. Hier een rijtje waar ik thuis nog erg mee struggle:
* Thee zetten, de waterkoker draait overuren bij mij
* Deo, dat is op dit moment nog een normale roller
* Tandpasta, zit in een plastic tube
* Lokaal en seizoensgebonden eten
* Schrijven en dan vooral mijn notitieboekjesliefde
* Sportspullen
Plastic
Tsja plastic. Als je er op gaat letten lijkt de invasie nog groter dan verwacht. Maar helaas lukt het me nog niet om hem helemaal te vermijden, waar ik het meest moeite mee heb:
* Webshops die alles in 10.000 lagen stoppen, ik koop gelukkig bijna nooit meer iets online en probeer dit alleen te doen als ik weet hoe ze het verpakken en verzenden, zoals Miisha.
* De keus tussen wel of niet gaan voor voorverpakt voedsel met houdbaarheidskorting en anders dus weg wordt gegooid of een niet verpakt item.
* Sommige dingen die je graag eet of veel gebruikt zit helaas vaak in plastic. Hoewel ik het echt probeer te verminderen, lukt het nog niet altijd om het helemaal te vermijden. (Met pijn in mijn hart!)
Onderweg
Onderweg is echt nog een lastig ding. Je moet echt goed plannen en soms heb je gewoon geen eigen keus en is er voor je bepaald. Wat voor situaties dat zijn:
* Koffiedrinken, op één of andere manier zit het nog niet in mijn systeem om een goede thermosbeker mee te brengen als ik onderweg ben. Meestal haal ik spontaan een bakkie.
* Rietjes die je gewoon al meteen in je drinken gestopt krijgt.
* Voorverpakt voedsel. Soms lukt het me gewoon niet om mijn eigen eten mee te brengen en wend ik me tot de good old AH to go. En helaas zijn de maaltijdsalades of vele andere dingen gehuld in een lading plastic.
* Bestek. Een lepel voor mijn ontbijtje lukt nog. Maar eenmaal besloten te teren op die salade van de Ap, betrap ik mezelf dat ik toch vaak die ‘Spork’ nodig ben om hem op te eten.
* Bij iemand anders eten. Of iets in de (sport)kantine halen. Ik ben ergens te gast en wil mijzelf niet opdringen.
* Festivals: je krijgt je drinken gewoon nog te vaak in een plastic beker. Zo zonde. Gelukkig zijn er steeds meer festivals die met statiegeld bekers werken.
Reizen
Jaa hele lastige. Reizen is gewoon fijn. Onderweg zijn en nieuwe plekken ontdekken. Het brengt je zo veel. Maar ja, goed is het niet. Ik verplaats me meestal met de fiets of te voet. Waar kan, ga ik met het OV naartoe, lukt dat niet maak ik gebruik van een deelauto. Maar ja, wat doe je als je verder weg wilt? Ik probeer dan ook zoveel mogelijk met de trein of auto te doen. De echt verdere reizen deed ik tot voor kort nog te makkelijk. Binnen Europa ging ik toch ook vaak voor een stedentrip met het vliegtuig en deed dit meerdere keren per jaar. Ik heb me nu voorgenomen om dit in ieder geval te beperken naar max. 1x per jaar en er dan ook meteen een grotere reis van te maken.
Mijn wishlist:
Er valt nog veel te wensen, wat er zoal op mijn lijstje staat:
* Minder vliegen
* Nog minder plastic in de supermarkt kopen
* Meer bij de markt halen en dan mijn eigen bakjes/potjes mee te brengen
* Betere voorbereidingen treffen als ik onderweg ben.
* Een Burning Man Festival bezoeken
* Meer in bulk kopen
* Een compostbak
* Een moestuin
* Ooit mijn eigen ecohuis bouwen of een bestaand huis zo duurzaam mogelijk verbouwen
* Een blik inzamelpunt in de buurt
* Uitwisbaar notitieboek
En zo kan mijn lijstje nog wel een tijdje doorgaan. Ik ben benieuwd: wat is jouw grootste struggle? En wat staat er op jouw wishlist?