Spullen, we houden d’r van. Een vaasje hier, boeken daar, een lekkere plofbank, grote flatscreen én heel veel spullen waarvan we overtuigd zijn dat ze ons leven beter maken. Iets bezitten en plezier hebben aan het kopen. Je loopt door winkelcentra, doet de tv aan, of je waant je al scrollend over het web of social media in een koop-mij-paradijs.

Overal maar dan ook echt overal krijg je signalen, koop dit, je mist iets in je leven als je dit niet hebt. Het lijkt soms wel alsof spullen je met puppy ogen opwachten om door jou meegenomen te worden. We consumeren meer dan ooit, meer dan eigenlijk goed is voor onszelf en de wereld. Maar heb je het echt nodig? Voegt het écht iets toe aan je leven en word je er volgende week, of over een jaar nog steeds blij van?

Als ik in mijn eigen huisje kijk, weet ik dat ik veel meer spullen heb dan ik nodig ben. Ook al woon ik klein – lees 25m2 – er staat nog steeds ontzettend veel waar ik eigenlijk nooit meer iets mee doe. En ergens voelt het gewoon ontzettend fijn om iets te bezitten, of te weten dat het je ooit nog eens van pas kan komen. En ergens in mijn hoofd zit ook dat spullen je interieur gezellig maken en dat is natuurlijk ook zo, maar dat betekent niet dat hoe meer spullen, hoe meer gezelligheid.

We love shopping

Shop till you drop. We belonen onszelf vaak door iets te kopen, een nieuw shirtje, schoenen of chocola. En dan bestaat er tegenwoordig ook nog het fenomeen discount shoppers, goedkope winkels die iets met je doen, alsof ze je brein overnemen. Je gaat voor slechts één of twee dingen heen die je echt nodig bent, maar komt met een overvolle winkelwagen weer naar buiten. Op dat moment ben je er ontzettend blij mee, er waarschijnlijk ook van overtuigd dat je die spullen nodig bent. Maar ben je dat volgende week of zelfs volgend jaar ook nog? En voegt het ook echt iets toe aan je leven? Meestal niet. Ik heb vaak genoeg dat mijn spullen op den duur een eigen leven leiden, plots slingeren ze overal en nergens door je huis. De populariteit van opruimgoeroe Marie Kondo komt dan ook niet uit de lucht vallen.

Ontspullen dan maar

Afgelopen week bekeek ik de documentaire Minimalsm, die gaat over het (minimalistische) leven van Joshua Fields Millburn & Ryan Nicodemus. In de documentaire inspireren ze mensen minder over te gaan tot de hang naar consumeren. Ze geven super mooi weer hoe consumentisme een behoorlijke impact op je leven heeft. En dat je er als persoon echt niet altijd een leuker mens van wordt. Maar Joshua en Ryan geven vooral ook aan hoe bevrijdend het kan zijn om door het leven te gaan zonder al die overbodige dingen om je heen. Je ervaart veel meer rust, blijdschap en kent ook veel beter de waarde van spullen. Hier ben ik zelf ook groot voorstander van. Ik weet zeker dat je veel blijer wordt van kwaliteit boven kwantiteit. Zelf ben ik van plan de komende tijd er eens op te gaan letten wat de waarde van de spullen om mij heen heeft en ga ik proberen bewuster om te gaan met spullen. No more shop till you drop 😉 Hoe ver ga jij? De echte fanatiekelingen kunnen zich zelfs wagen aan een potje 30 Day Minimalism van Joshua en Ryan.

Benieuwd naar de documentaire? Of wil je meer weten over een minimalistische levensstijl? Check ook de website van The Minimalists en bekijk de docu op Netflix.